Op de foto hierboven staat Aart Bosman (1914-2006) geboren op 6 mei 1914 (woensdag) in Elburg en is overleden op 18 september 2006 (maandag) in Elburg, leeftijd bij overlijden: 92 jaar oud, Ome Aart was de nestor van de familie daarnaast was hij een echte levensgenieter in de breedste zin van het woord. 

Ome Aart is de langst levende geweest van de generatie Bosman’s van toen, hij betaalde de grafrechten van menig Bosman (Vader en Moeder, broers en zusters die hem voor waren gegaan zo bleek bij de verdeling van zijn nalatenschap.  

Ome Aart had een transportbedrijfje van, van Gend & Loos in Elburg aan de haven, dat was gevestigd naast het café van de familie Dijkman, Ome Aart is nooit getrouwd geweest. Hij woonde bij zijn twee ongetrouwde zusters dit waren Margrieta (Tante Greet) Bosman (1905-2001) en Willemina (Tante Mieke) Bosman (1916-2004) en zijn vader en moeder dat waren Aart Bosman (1873-1974) en Willemina van Dorp (1876-1956) in Oostendorp, Ome Aart was een echte levensgenieter zoals eerder geschreven en daarnaast een bekend figuur in Elburg en omstreken.

Ome Aart is ook nog actief geweest voor de PvdA in gemeente Elburg en dat kwam hem goed van pas als voorzitter van de voetbalvereniging ESC om precies te zijn van 1945 tot 1973 dat is 28 jaar, Ome Aart was erelid van de voetbalvereniging. Ik weet ook nog dat er een verhaal rondging in de familie dat ESC een nieuwe tribune had gebouwd en er toen op een donatie van Ome Aart werd gerekend, dus zou de tribune naar hem vernoemd worden. Hij was uitgenodigd voor de opening maar gaf te kennen hier geen geld voor over te hebben en dat er nu andere mensen aan de buurt waren, dus bedankte netjes voor de eer. 

Aart Bosman die hier in het midden staat wordt benoemd als erelid van de voetbalvereniging ESC voor zijn verdienste voor de eerdergenoemde voetbalvereniging.

Ome Aart had als grote liefde de voetbalclub Beide verenigingen waren in die tijd lid van de Nederlandse Christelijke Voetbalbond. Vooral in de eerste jaren was er een behoorlijke rivaliteit tussen Quick en Elburger Boys. Dat leidde nog wel eens tot aanvaringen. Later zagen de besturen en leden van beide verengingen echter wel in dat in een klein plaatsje als Elburg geen plaats was voor twee voetbalclubs. Ruim een maand voordat Nederland officieel werd bevrijd vond in een bovenzaal van café R. Timmermans (waar nu Eethuis ‘De Zilverzoen’ is gevestigd) de nogal tumultueuze oprichtingsvergadering plaats. Ik weet nog dat Ome Aart vertelde dat de ene club bij de Vischpoort (nu de Zilverzoen) zat en de andere aan de overkant bij het ’t Olde Regthuys en elkaar dan aan het uitdagen waren op de Vischmarkt en dat liep meestal uit op ruzie.

Hieronder staat een foto van, van Gend & Loos het bedrijf wat Ome Aart had aan de haven in Elburg.